Ο Βάσος Γερμενής (1896 – 1966) ήταν Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης, ο οποίος γεννήθηκε στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς το 1896, αλλά μεγάλωσε στην Κέρκυρα, όπου πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Σπυρίδωνα Πλατσαίο και τον Στέφανο Τριβόλη. Το 1915 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία όμως εγκατέλειψε, λόγω της έφεσής του προς την καλλιτεχνία, και φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας με δασκάλους τους Γεώργιο Ροϊλό, Γεώργιο Ιακωβίδη, Σπυρίδωνα Βικάτο και Δημήτριο Γερανιώτη. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα γλυπτικής κοντά στο Θωμά Θωμόπουλο.

Μετά το πέρας των σπουδών του ταξίδεψε στην Ευρώπη και την ελληνική επαρχία. Έμεινε για πέντε χρόνια στην Αιθιοπία, ως επίσημος ζωγράφος του αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ, διακόσμησε το μαυσωλείο του και αγιογράφησε το Ναό της Αγίας Τριάδας στην Αντίς Αμπέμπα. Διοργάνωσε τρεις ατομικές εκθέσεις των έργων του και έλαβε μέρος και σε πολλές ομαδικές.

Τα ζωγραφικά έργα του Βάσου Γερμενή, όπως σημειώνει ο Μ. Στεφανίδης, είναι κυρίως θαλασσογραφίες και ηθογραφίες, που διαπνέονται από ακαδημαϊκή αντίληψη με χρωματικότητα του ύστερου ιμπρεσιονισμού.

Ο Γερμενής, παράλληλα με το ζωγραφικό έργο του, ασχολήθηκε με τη γλυπτική. Το 1950 φιλοτέχνησε το «Ηρώο των πεσόντων του Βασιλικού Ναυτικού» στο Σκαραμαγκά. Επίσης, λάξευσε με ρεαλιστικό τρόπο πλήθος προτομών, όπως του Διονυσίου Σολωμού, του Λορέντζου Μαβίλη, του Ανδρέα Λασκαράτου κ. ά.

Ο Γερμενής έλαβε ως τιμητικές διακρίσεις το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος και το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α'.